vrijdag 6 juni 2014

Laatste stukje

En dan opeens is het einde in zicht...we hebben nog 2 nachten op Kangaroo Island voor de boeg en 2 nachten Adelaide.

De overtocht met de ferry is kort maar krachtig, er zijn momenten dat we geen horizon kunnen zien door de hoge golven. Pfoe! Een welkome afleiding zijn 3 dolfijnen die spontaan een klein stukje met de boot meereizen *smile*

Het idee van ons tripje naar Kangaroo Island was, dat het leuk zou zijn voor Isa. Even een moment van rust na het vele reizen, lekker veel wilde dieren zien, leuke 'Isa-activiteiten' en met name een stapje terug in tempo. 
Nu is dat deels gelukt.

Voor een eiland is KI best nog groot, zeker als je bedenkt dat je gemiddelde snelheid rond de 70 km/u ligt. 
Na aankomst op het eiland zijn we eerst naar een dorp gereden voor boodschappen én lunch. Met uitzicht op de oceaan én zeehonden!

Na 2 hele lange, saaie reisdagen waren we toe aan iets leuks. De 'camping' maakte dit nog niet echt waar...je kunt het vergelijken met een grote parkeerplaats en enkele elektriciteitspalen. O ja, en 4 kleine hokjes als sanitairgebouw. OK, aanpassen en weer verder.

Op een kwartier rijden was een klein wildlife park; gewonde dieren worden hier opgevangen. Klinkt leuk toch?!
Als we aankomen horen we dat we snel naar de koala's moeten omdat ze eten krijgen en we ook in het hok mogen. Ja hoor, je mag ze ook aaien! *smile*
Wat een belevenis was dat zeg! Super zachte beesten, totaal geen reactie op het aaien of het geschreeuw van Merijn die maar bleef roepen :'die, die, papa, die!' Hij bleef maar aaien...
Heel erg leuk, en we hoefden niet eens 20 dollar te betalen.
Vervolgens nog heel veel andere dieren gezien en dan uiteindelijk de reactie van Isa: 'Jeetje, dit was echt saai! Alleen die koala's waren wel ok'. Dus...



De volgende dag naar Flinders National Park, een mooie rit ernaartoe. Bij de ingang van het park wilden we wel even iets drinken. Isa opeens in dikke tranen omdat ze het armbandje van Bram in haar tas tegenkwam en ze hem zo 'mi-i-i-i-i-i-i-iste'. Dan maar een lekker koekje erbij.
Vervolgens zet ze Merijn op een bankje bij een tafel waarna wij 'klunk' horen en direct daarop een heel hard gebrul. Tand door zijn lip en een bloedneus. Ijs om te koelen wilde hij natuurlijk niet, een waterijsje wel.
Hij heeft nog enkele dagen met een Donald Duck mondje rondgelopen...



We hebben een bezoek gebracht aan 'the arch', een hele mooie boog in de rotsen. Hoe trots was ik om 2 zeehonden beneden te zien...en hoe sullig voelde ik mij toen een andere toerist mij op de andere 30 wees...

Door naar 'the remarkable rocks'! En remarkable waren ze. Hoe kan de natuur toch van die prachtige dingen creëren? Vanuit het niets ontstaat zoiets overweldigends...adembenemend.
Manlief vond het wel een beetje spannend ivm hoogtevrees, ontbrekende hekken, verhalen over incidenten en dode mensen, en iets met beweeglijke kinderen. *smile*
Gelukkig heb ik hem weten te overtuigen en zijn we toch alle4 op de rotsen geklommen!

Uiteindelijk tóch een hele bijzondere dag geworden met als afsluiting kangoeroes die voor ons de weg overspringen en een adelaar die besluit om enkele tientallen meters voor ons uit te vliegen.
Dat het eten totaal mislukte en we verplicht uit eten moesten in het hotel, maakte dus niets meer uit.

De terugreis op de ferry was een stuk plezieriger, geen dolfijnen gezien, maar het rustige water was heel plezierig voor de maag.
In Adelaide hadden we een heerlijk hotel! Hele ruime kamer, met o zo fijne bedden...mensen wat was ik daar aan toe.


Met dank aan onze vrienden en vriendinnen...

Stom genoeg hadden we ons niet zo goed verdiept in deze stad en hebben we onze dagen dus een beetje uitgezeten. Wél ongelooflijk lekker uit eten geweest bij een Italiaan, we hebben alle gangen maar genomen en het ons bijzonder goed laten smaken.


Zoals het hoort...

En dit was alleen nog maar het voorgerecht...
De vlucht op donderdag verliep weer uitstekend! De steward was een beetje verliefd op Merijn vermoed ik, dus we werden steeds goed geholpen. Ook nu sliep Merijn in een bassinet al was dat niet meer zo comfortabel voor hem als op de heenreis. Jeetje wat is hij gegroeid in 4 weken tijd.
Op Kuala Lumpur Airport moesten we 8 uur wachten op de volgende vlucht. We waren veel te warm gekleed dus dat was even heftig. De rest van de tijd zijn we best ok doorgekomen. Uiteraard bij Starbucks koffie gekocht, wat kleine presentjes, eten, gitaarspelen, mini wandeling in de mini tuin...




Annemieke op z'n Engels...

Manlief blij met de gitaar minus 1 snaar...

Isa sliep al voordat alle mensen in het vliegtuig zaten en heeft dat nagenoeg de hele vlucht volgehouden. Trots op mijn kleine kanjers!

En wat is het dan gek om opeens op Schiphol te zijn...
En weer thuis...
En weer aan het werk...

De reis was geweldig, zoals verwacht en toch niet zoals verwacht. Want zoals bij iedere vakantie heb je bepaalde verwachtingen en plannen, en ook nu moesten we soms even schakelen en bijstellen. Maar dat hoort erbij.
Het smaakt zeker naar meer! En Australië kunnen we iedereen aanraden.

@nnemieke

1 opmerking: