woensdag 25 februari 2015

Wat een lekker jong ding...

Enige zelfspot siert de mens nietwaar?!



Na de vrolijke wordbanner op manlief zijn verjaardag (zie hier), vond ik dat ik zelf ook wel een leuke banner verdiende. De voorpret was minstens zo leuk kan ik jullie vertellen! *smile*



Mijn verjaardagsochtend ging ietwat chaotisch van start: manlief was voor een aantal dagen naar Polen en dus niet thuis. Het dochtertje wilde zelf ontbijt voor mij maken en oma werd daarvoor ingeschakeld. So far, so good.
Er werd echter rond 7.30 uur aangebeld door een meneer ('help mama, ik krijg de deur niet open maar je mag niet zien wie er is..' En dus daar ging ik in mijn onderbroek en hemdje -want in de veronderstelling dat het oma of zus zou zijn- met de handen voor mijn ogen de trap af).

Manlief had een heerlijk ontbijtje voor me geregeld via de ontbijtservice. Gelukkig kwam oma ook ontbijten want het was veel te veel! *smile*

De rest van de dag heb ik genoten van alle FB-berichtjes, whats-appjes, post (een hele stapel van manlief met allemaal foto's van ons gezin), telefoontjes en visite van vriendinnen, buren en familie. 
Als kers op de taart heb ik nog even kunnen skypen met onze lieve vrienden in Laos. Zo heerlijk om ze weer even te kunnen horen! (Bovendien is de datum van hun aankomst op Schiphol bekend geworden *smile*smile*)

Voor de lunch had ik wraps met diverse vullingen. Iedereen kon lekker zijn gang gaan. 



 Ik zou een komkommertaart met rozenglazuur maken. Op de site werd de vergelijking getrokken met een worteltaart. Leuk, dacht ik. Weer eens iets anders! Nou...getsie bah! Nooit weer!
Gelukkig had ik nog een goed gevulde voorraadkast en kon ik 's avonds om 22.00 uur een amandeltaart met citroen en bosbessen maken. Het recept vind je hier.



En ja...hier is hij dan: de Tony Chocolonely cheesecake met zeezout en karamel van Miljuschka. *OMG*OMG*OMG*OMG*OMG* En zo nog even door...goddelijk!



's Avonds deed ik een poging om 'the best pizza ever' na te maken, maar het is niet gelukt helaas. Wel lekker hoor, maar geen wauw factor.
Denk dat ik er maar een mailtje naar Robe, Australië aan ga wagen *smile*



En nu, the day after, ruimde ik wat op. En knalde de confetti ballon uit elkaar...



Gelukkig zit het feesten er weer even op. Back to normal. En dat is ook goed.

Als ik iets geleerd heb de afgelopen periode, door wat mijzelf is overkomen of wat ik hoor van de mensen in mijn omgeving is om te genieten van wat je hebt, wíe je hebt maar vooral ...wie je bent.

Liefs,
@nnemieke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten